De Match Van… Robbe Kil
Om de lange periode naar het nieuwe seizoen te overbruggen, lanceren we een nieuwe reeks op onze website. In “De Match Van…” gaan we op zoek naar één of meerdere wedstrijden van RCFC die altijd zijn bijgebleven in het geheugen van iemand die een speciale band heeft met Cappellen FC. Dat kan een oud-speler zijn. Maar evengoed een bestuurslid, een jeugdtrainer of een supporter. Als u zelf ook een wedstrijd in uw geheugen heeft zitten die u altijd zal bijblijven, mag u dat laten weten via webmaster@rcfc.be. Aftrappen doen we met Robbe Kil, goed voor 199 officiële wedstrijden in de geel-rode kleuren. Hij begint in de zomer aan zijn achtste seizoen bij Cappellen FC.
Robbe Kil haalde een wedstrijd uit het kampioensjaar 2014-2015 tevoorschijn. Op zondag 22 maart 2015 trok leider Cappellen naar Union SG. Cappellen stond al een gans seizoen op de eerste plaats en had al verschillende keren zwaar uitgehaald: 0-13 op Turnhout, 0-10 op Visé en 0-7 op Verviers. Geel-rood had zo 10 punten voorsprong op Union dat derde stond. Met nog zeven speeldagen voor de boeg speelden de Brusselaars één van hun laatste kaarten uit. “Het Dudenpark ademt voetbal uit”, aldus Kil. “De tribune op de lange zijde doet een beetje denken aan de befaamde Tribune 2 op de Bosuil. Al van bij de opwarming liet het thuispubliek zich opmerken. De sfeer was immens.” Union startte furieus aan de wedstrijd. Na nauwelijks twee minuten had Cappellen al evenveel gele kaarten. Het beloofde een zware namiddag te worden. “Normaal gezien hadden we bij de rust uitgeteld in de touwen moeten liggen. Enkele knappe reddingen van Brughmans, paal en lat zorgden er echter voor dat het gelukkig voor ons slechts 1-0 was. Het was een mirakel dat we nog de kans kregen om ons te herpakken.” En zoals zo vaak gebeurt: wie zijn kansen niet afmaakt, krijgt het deksel op de neus. Kil: “We konden in de tweede helft onze voet naast Union zetten en knokten ons in de wedstrijd. Al snel zorgde Youssef Boulaouali voor de gelijkmaker en steeg het vertrouwen. We werden zelfs de betere ploeg en kregen zelfs kansen om te winnen. Dat gebeurde uiteindelijk niet, maar met het punt op zak konden we tevreden huiswaarts keren.” Met die 1-1 behield Cappellen een ruimte marge in het klassement en enkele weken later zou het op het terrein van Grimbergen de verdiende titel behalen, voorlopig de laatste op de erelijst.
Verslag Gazet Van Antwerpen (maandag 23 maart 2015)
In een wedstrijd met twee gezichten slaagde Cappellen erin uit een verloren positie terug te keren en uiteindelijk als morele winnaar van het terrein te stappen. “Zo zwak de collectieve prestatie was voor de rust, zo sterk was ze erna”, vat Christopher Meyers samen.
In de beginfase van de wedstrijd wisten de Cappellenaars niet wat hen overkwam. Voortgestuwd door het enthousiast en talrijk opgekomen publiek gooide de thuisploeg er van bij de aanvang de beuk in. Dat resulteerde in de eerste drie minuten al in gele kaarten voor Sam Van den Abeel en Nick Van Asch, een kopbal van Cabeke op de lat en een poging van Caurant, gestopt door Bernd Brughmans. Het openingsdoelpunt hing in de lucht, maar Bernd Brughmans stelde met de hulp van de paal het vonnis nog even uit. Pas in de absolute slotfase van de eerste helft kreeg de thuisploeg loon naar werk.
“In de eerste helft wisten we inderdaad niet wat van welk hout pijlen maken”, geeft Christopher Meyers grif toe. “Union had ons blijkbaar goed gescout, want ze slaagden er bijzonder goed in onze sterke punten te neutraliseren. De thuisploeg hield het veld erg breed en speelde de bal goed rond. De spitsen zakten ook telkens goed in, waardoor de thuisploeg constant een overwicht op het middenveld creëerde. We kregen geen vat op de partij en hebben heel wat kilometers moeten maken om de gaten af te stoppen. We waren al blij dat we de bressen konden dichten. Van zelf iets opbouwen was geen sprake. We konden dan ook geen enkele kans afdwingen.”
Na de rust kantelde het spelbeeld volledig in Cappels voordeel. Union had in zijn furieuze start en sterke eerste helft duidelijk zijn beste pijlen verschoten.
“Vraag was hoe lang Union het verschroeiende tempo kon volhouden”, zegt de Cappelse middenvelder. “Daar kregen we al vrij snel antwoord op. Van bij het begin van de tweede helft begon de thuisploeg met lange ballen te werken en rekende ze meer op toeval dan op voetballend vermogen. We konden de bal beter in de ploeg houden en we weten uit ondervinding dat we in elke wedstrijd kansen krijgen. Dat was nu niet anders. Youssef Boulaouali benutte een afgemeten doorsteekpass van Dirk Mathyssen om de gelijkmaker binnen te schuiven en nadien kregen we nog de beste kansen op winst. Over de hele wedstrijd beschouwd denk ik dan ook dat de uitslag correct is.”
CAPPELLEN: Brughmans – Van den Abeel, Vermeerbergen, Geuens, Van Asch – Ebobo (58′ Michiel), Kil, Meyers, Boulaouali – Da Silva, Mathyssen.
DOELPUNTEN: 44′ Rasjel 1-0, 52′ Boulaouali 1-1.