Nabeschouwing Turnhout – Cappellen FC
Gemengde gevoelens na afloop van de wedstrijd in Turnhout afgelopen zaterdag. Cappellen speelde er een prima partij en mocht er eigenlijk enkel tevreden zijn met drie punten, maar anderzijds moest het veel weerbaarheid tonen om een 2-0-achterstand alsnog om te zetten in een punt.
“Het is jammer dat we andermaal snel een doelpunt moesten incasseren. De eerste kansen waren nochtans voor ons”, merkte De Roover terecht op. “Ondanks de achterstand hebben we ons niet van de wijs laten brengen en zijn we ons eigen spel blijven spelen. We creëerden een pak kansen wat me zeer positief stemt. We hadden volgens mij ook altijd een strafschop moeten krijgen vroeg in de tweede helft. Door de achterstand gaven we uiteraard ruimte weg. Eerst moest Bjorn ons al eens in de wedstrijd houden, maar daarna viel de 2-0 toch.” Cappellen scoorde meteen de aansluitingstreffer en zette vervolgens de thuisploeg met de rug tegen de muur. “Met de inbreng van Willemsen brachten we een pak extra snelheid in de ploeg. Uiteraard waren we blij dat wel alsnog 2-2 konden maken, maar ook de 2-3 zat er nog in, want in het slot dwongen we nog een handvol kansen af. We werden vandaag niet beloond voor ons spel, maar we zijn als groep wel stappen vooruit aan het zetten.”
Voor Strahinja Mitrovic was het de eerste basisplaats. De 18-jarige zoon van Dejan Mitrovic, die in de jaren 90 het mooie weer maakte bij Cappellen en nadien onder meer bij Westerlo aan de slag was, kwam in de ploeg door de schorsing van Wesley Geuens. “Ik ben van nature geen verdediger, maar ik speel waar de trainer me zet.” Onder de indruk was de jongeling niet meteen. “Uiteraard is het verschil met de beloften groot. De sfeer rondom het veld is ook anders. Maar je probeert gewoon je wedstrijd te spelen. Het is jammer dat we snel op achterstand kwamen, maar we hebben daarna de wedstrijd toch in handen genomen. Zelfs toen we 2-0 achter kwamen, bleven we in onze kansen geloven wat ons uiteindelijk een punt opleverde.” Half september maakte Mitrovic zijn debuut in het eerste elftal. “Vorig seizoen startte ik bij de U19. Op het einde van het seizoen mocht ik bij de A-kern meetrainen. De laatste weken ben ik meestal bij de 16 kernspelers. Ik hoop dit seizoen nog kansen te krijgen; het is aan mij om ze te grijpen.”
Robin Lenaerts vond dat Cappellen met één punt zichzelf te weinig beloond had. “Andermaal stonden we bij de eerste kans op achterstand. We waren nochtans gewaarschuwd voor de voorzetten vanop de flanken. We zijn misschien al enkele weken zoekend als team, maar we hebben op Turnhout toch een pak kansen afgedwongen en stonden met de juiste mentaliteit op het terrein.” Na de rust haalde Cappellen dus een 2-0-achterstand op. “Ik ben blij dat we nog eens konden scoren uit hoekschop. Het blijft een wapen; ook al scoorden we dit seizoen eerder nog niet uit zo’n spelsituatie. Voor de rust waren we er ook al dichtbij. Daar zag je toch dat we in een fase zitten waar het niet altijd meezit.” Voor Lenaerts was de 2-2 een opluchting. “Zeker omdat ik bij de 2-0 niet vrijuit ga. Al had ik uiteindelijk liever gewonnen. In het slot wist Turnhout niet meer van welk hout pijlen te maken en verdienden we gewoon een derde doelpunt. Met dit punt schieten we weinig op, maar met de grinta die we vandaag opnieuw toonden, kunnen we ook in de moeilijke wedstrijden die eraan komen punten pakken.”