Nabeschouwing Cappellen FC – Hoogstraten
Oef. Menig volger van RCFC slaakte zondag rond tien voor vijf een zucht van verluchting. Het eerste competitiedoelpunt in eigen huis dit seizoen leverde meteen een eerste thuiszege op. En het was meteen de eerste zege tegen Hoogstraten in zeven ontmoetingen. Zondag bewees Cappellen dat statistieken niet meer zijn dan statistieken. Hoe langer een reeks duurt, hoe groter de kans wordt dat ze beëindigd wordt.
De zege zorgde dus wel voor opluchting. “We verdienden ook niet minder dan de drie punten op basis van de inzet die we toonden. De wil om te winnen was bij ons duidelijker groter dan bij Hoogstraten. Vorige week streden we al op het veld van Turnhout en dat deden we vandaag opnieuw. Waar we vorige week met één punt nog karig beloond werden, kregen we nu wel waar we recht op hadden.” Toch moest Cappellen lang wachten op de bevrijdende treffer. “Onze organisatie stond op punt en onze aanvallen brachten telkens het nodige gevaar. In het eerste kwart van de partij hadden we al een drietal kansen om de score te openen. Een vroeg doelpunt zou ons de nodige ademruimte kunnen geven hebben. Door het wegvallen van Mathyssen moesten we even zoeken, maar na de rust vonden we opnieuw de ruimtes en dat resulteerde uiteindelijk in de 1-0 en de zege die we konden gebruiken.”
Ook Andreas Destoop besefte dat de zege welgekomen was. “We wisten dat we nog eens moesten winnen om weer wat naar boven te kunnen kijken. Dat ik mijn steentje kon bijdragen maakt het extra leuk uiteraard.” Nochtans was Destoop op de bank begonnen. “Door de blessure van Dirk werd ik plots koud in de strijd geworpen. Echt leuk was dat niet uiteraard. Aanvankelijk nam ik zijn positie diep in de spits over, maar na de rust schoof ik naar de flank wat me beter ligt. Daar kan ik toch beter de ruimtes benutten.” Meteen na de rust kreeg Destoop al een dot van een kans. “Helaas kreeg ik de bal toen niet door de benen van de doelman. Dat ik de perfecte voorzet van Robin kon binnen koppen, deed me veel plezier. We snakken toch al even naar deze eerste thuiszege en dan ben ik blij dat ik daar een aandeel in heb. Hopelijk kunnen we de positieve lijn nu doortrekken in de volgende weken.”
Ook Robbe Kil was blij dat die eerste zege in eigen huis er dringend moest komen. “Voor de wedstrijd had de trainer ons al op scherp gezet. Hij wilde dat we de nul hielden, zelf scoorden en zo de drie punten pakten. ” Hoewel Cappellen doorlopend de gevaarlijkste ploeg was, liep het aanvankelijk niet van een leien dakje. Kil: “Ikzelf leek wel achter een ongrijpbare bal te lopen. Na de noodgedwongen wissel van Dirk was het opnieuw aanpassen. Mathyssen en Destoop zijn toch een ander type spits. Na de rust kon ik meer vanuit het duel spelen, waardoor ik me beter kon doorzetten. Ook na de 1-0 bleven we de wedstrijd eigenlijk controleren. Het slotoffensief van Hoogstraten leverde hen nog bijna een doelpunt op, maar gelukkig behielden we onze krappe voorsprong.” Zaterdag gaat Cappellen op bezoek bij de ongeslagen leider Hasselt. “Hopelijk kunnen we onze wedstrijdmentaliteit ook daar doorzetten en dan zit er altijd iets moois in.”