Het werd een historische avond op Sint-Niklaas afgelopen zaterdag. Een 2-0-achterstand ophalen en omzetten in een 2-5-zege doe je immers niet elk seizoen. Bovendien kon Cappellen in haar voorgaande 12 ontmoetingen met de ploeg uit Nieuwkerken nog nooit winnen. Het werd dus ook daarom een wedstrijd voor de geschiedenisboeken.
“Uiteraard ben ik tevreden”, trapte Bart De Roover een open deur in. “Ondanks de 2-0-achterstand vond ik ons niet slecht spelen, maar twee vermijdbare treffers zadelden ons wel met een bittere pil op. We zijn echter trouw gebleven aan onze voetbalfilosofie en hadden het geluk dat we nog voor de rust de 2-2 op het bord konden zetten. Na de rust zijn we dan doorgegaan op ons elan en konden we verdiend de zege pakken”. De regionale zender Sportbeat hemelde de prestatie van Faria Da Silva op, maar De Roover zag dat anders. “Tiago is uiteraard een plezier om naar te kijken en is gevaarlijk met zijn snelheid. Maar hij heeft ons niet in zijn eentje aan de zege geholpen. Andere spelers moeten voor aansluiting zorgen en nog anderen knappen veel verdedigend werk op. Dit was evenzeer een teamprestatie. Zo ben ik ook blij dat Mitrovic bij zijn eerste invalbeurt meteen een steentje kon bijdragen aan het vijfde doelpunt.” De Roover richtte het vizier ook meteen op de toekomst: “Twee dagen mogen we genieten van deze zege, maar vanaf dinsdag gaat de focus naar Hades; opnieuw een zware dobber.”
Robbe Kil had met twee treffers eveneens een groot aandeel in de zege. “Het begon natuurlijk niet goed met die dubbele achterstand via twee vermijdbare tegendoelpunten. We hebben ons als team echter knap herpakt. Na de 2-1 waren we er rotsvast van overtuigd dat we het nog konden rechtzetten.” De gelijkmaker kwam er via de voet van Kil. “Eerder ging een vrije trap de mist in, maar deze ging inderdaad lekker binnen. Het strafschopdoelpunt was meer geluk dan kunde, maar daar baal ik niet om. Daarna hebben we perfect gebruik gemaakt van de ruimte die Sint-Niklaas ons gaf. We mogen fier zijn op de reactie die we getoond hebben als team.”
Dries Willemsen maakte een groot deel van de wedstrijd vanop de bank mee, maar scoorde in het slot wel tweemaal. “We merkten al snel dat Sint-Niklaas heel veel druk op de bal zette. Als je dan snel 2-0 achter komt, weet je dat het een moeilijke wedstrijd wordt. Maar de thuisploeg kon het tempo blijkbaar niet volhouden, moest inzakken en kwam er eigenlijk niet meer uit. Wij konden vervolgens de druk opvoeren en de wedstrijd in handen nemen.” Ook de omstandigheden zaten blijkbaar mee. “Aanvankelijk was het veld kurkdroog en was het moeilijk combineren, maar naarmate de wedstrijd vorderde, werd het veld vochtiger. Daardoor kwamen we beter in ons spel. Bij de rust hadden we zelfs al op voorsprong kunnen staan.” Na de 2-3 had Cappellen de wedstrijd volledig onder controle, waarna Willemsen Sint-Niklaas definitief tegen het canvas sloeg. “De trainer had me gevraagd om de ruimtes op te zoeken. De diepe val van Tiago was perfect en de doelman kwam snel en ver uit. Ik kon hem eenvoudig naast hem plaatsen. Bij het laatste doelpunt moest ik de bal gewoon binnen lopen. Ik ben blij voor Mitro dat ik zijn assist kon verzilveren.”