Cappellen FC kon de Engelse week met een zege tegen Spouwen-Mopertingen afsluiten. Bovendien incassserde geel-rood in die drie partijen geen enkel tegendoelpunt. Meer dan een opsteker voor de troepen van Bart De Roover.
“We namen een goede start en klommen snel op voorsprong”, blikte De Roover toe. “En dat bleek nodig, want de bekerwedstrijd zat duidelijk nog in de benen. Hoewel we doelbewust hadden ingezet op recuperatie was het bobijntje bij verschillende spelers af. Ik moet mijn spelers dan ook feliciteren dat ze op basis van karakter en doorzettingsvermogen de zege over de streep getrokken hebben. Ze slaagden er zelfs in om in het slot de score nog uit te diepen.” Cappellen had het zeker na de rust niet onder de markt. “Spouwen Mopertingen heeft enkele snelle en wendbare spelers in de rangen. Met hun technisch vermogen probeerden ze ons uit verband te spelen, maar we verdedigden sterk en gaven eigenlijk geen uitgespeelde kansen weg. Drie keer op rij de nul is een mooie opsteker. Hopelijk kunnen we deze week terug aanknopen met een normale trainingsweek.”
Dante Walen De Keyser had met twee treffers een groot aandeel in de zege. “Doelpunten maken is mijn taak. Ik probeer af te ronden wat de groep aanbrengt.” En dat deed Walen De Keyser al vroeg in de wedstrijd. “Ik probeer op het juiste moment op de juiste plaats te zijn en met vier doelpunten in vijf wedstrijden lukt dat voorlopig vrij aardig. En het eigen stadion brengt blijkbaar geluk, want ik scoorde alle doelpunten op eigen terrein. Na die vroege voorsprong konden we de wedstrijd controleren en kwamen we via Robbe Kil zelfs dicht bij de 2-0.” Na de rust kreeg geel-rood het lastiger. “De Limburgers staken een tandje bij en we moesten alle zeilen bijzetten om de voorsprong te verdedigen. Verder dan enkele afstandspogingen kwamen ze echter niet. De vermoeidheid werd een extra hindernis, maar op karakter konden we standhouden. Door de risico’s die Spouwen Mopertingen moest nemen, kregen we ruimte op de tegenaanval. Seppe Kil kon zo zowel Dries Willemsen als ikzelf een doelpunt aanreiken.” Cappellen schuift op naar een gedeelde zesde plaats. “We hebben ook bewezen dat we in moeilijke omstandigheden tot resultaten kunnen komen. Onderschatten mogen we Diegem wel absoluut niet; maar we hopen de positieve reeks nog even door te zetten.”
Het derde doelpunt kwam op naam van Dries Willemsen te staan. “Het is leuk om mee beslissend te zijn”, genoot Willemsen. “We kwamen al vroeg op voorsprong en dat gaf ons de mogelijkheid om vanuit een goede organisatie de wedstrijd te controleren. Dat liep lange tijd vlot, maar in de tweede periode kwamen we iets meer onder druk te staan. Bij mijn invalbeurt kreeg ik dan ook de taak om met mijn snelheid het de bezoekende defensie zo moeilijk mogelijk te maken. De flankverdedigers rukten geregeld mee op en zo ontstond er de nodige ruimte waar ik van kon profiteren.” Toen Seppe Kil de bal meegaf aan Willemsen was de 2-0 inderdaad een feit. “De bal kwam precies op maat. Ik nam mee met links en werkte af met rechts. Mijn eerste doelpunt voor eigen publiek was een fijne opsteker. Zeker omdat ik niet de man ben van de vele doelpunten.”