Nabeschouwing KSV Temse – Cappellen FC

Voor de derde keer dit seizoen kwam Cappellen met de volle buit terug uit Oost-Vlaanderen. Na Hamme en Sint-Niklaas ging nu ook Temse voor de bijl. Een gedreven Cappellen zette in een zeer sterke tweede helft de wedstrijd volledig naar haar hand. De score had zelfs nog hoger kunnen oplopen dan de 1-4 die na negentig minuten op het bord stond.

Bart De Roover was dan ook zeer tevreden na afloop. “Door de vroege 1-0 hadden we andermaal een moeilijke start. Maar we konden in het spel al snel het evenwicht herstellen. We voetbalden ook voor de rust al aardig mee, maar de laatste pass kwam er niet altijd uit. Verder dan halve kansen kwamen we dan ook aanvankelijk niet. Tijdens de rust heb ik dan om meer scherpte gevraagd. En dat gekoppeld aan een beetje meeval deed de wedstrijd helemaal kantelen.” Cappellen scoorde in de openingsminuut al meteen de gelijkmaker. “Ik ben blij dat wij ook eens snel konden scoren. Dat deed het vertrouwen stijgen. We begonnen nog beter te voetballen in balbezit en schakelden enkele keren zeer snel om. We creëerden niet alleen kansen, maar werkten ze bovendien nog af ook.” Waarom lukte het nu ineens wel, terwijl het de voorbije weken stroef liep. “Ongetwijfeld een samenloop van omstandigheden. Achterin hebben we wat herschikt waardoor we beter aan voetballen kwamen. Daarnaast werden we beloond voor het harde werk en kenden we ook eens een beetje geluk. Dat we stilaan blessurevrij zijn, zal ook zijn rol spelen.”

Nadat in de beker Seppe aan het langste eind trok, was het nu aan Robbe om te zegevieren. “Nochtans zag het er aanvankelijk niet naar uit dat we met zo’n sprekende cijfers zouden winnen”, aldus Kil. “We hadden een plan, maar we kwamen niet tot de uitvoering ervan. Temse deed ons pijn met hun lopende spelers. Tegen hun gezond agressieve voetbal waren wij ook niet scherp genoeg. Na de 1-0 konden we mondjesmaat het evenwicht gaan herstellen, maar we vonden zelf geen openingen waardoor kansen uitbleven.” Na de rust kwamen die er wel. “De 1-1 viel natuurlijk als een geschenk uit de hemel. Dat was een tik voor Temse en voor ons een boost. We hadden meteen het gevoel erover te kunnen gaan. In balbezit konden we ook beter de vrije ruimte vinden.” Bij de 1-2 was het lang onduidelijk wie er nu eigenlijk gescoord had. Uit de beelden achteraf bleek dat Deloose het schot van Cornelissen via Robbe Kil in doel duwde. “Ik kan me die fase moeilijk voor de geest halen. Het belangrijkste was dat de bal in het net lag, al vreesde ik even voor buitenspel. Daarna laten zij de 2-2 liggen en diepen wij onze voorsprong uit met een doelpunt uit het boekje. Dat ikzelf ook nog eens kon scoren, maakt het extra leuk. Ik wachtte ondertussen toch alweer enkele weken op een doelpunt.”

Maxim Volant kwam centraal op het middenveld postvatten. “Ik ben opgeleid op die positie, maar het was toch even aanpassen. In de aanvangsfase moesten we vaak achter een ongrijpbare bal aanhollen. We konden ook de bal niet in de rangen houden. Na vijftien konden we beter in de wedstrijd komen. Via Tiago konden we al enkele keren dreigen, maar echte kansen bleven uit. Het zorgde er echter voor dat we in onze kansen geloofden.” In de tweede helft liep alles van een leien dakje. “De trainer had gevraagd om stilaan de druk te verhogen, maar de gelijkmaker viel meteen na de aftrap. Hun reactie bleef uit en wij slaagden erin om snel de 1-2 te maken. Daarna viel alles in de plooi. We konden de partij rustig controleren en onze omschakeling blijft een enorm wapen. Hopelijk kunnen we volgende week deze lijn doortrekken, al kunnen we ons dan niet verschuilen in de rol van underdog.”