Nabeschouwing Diegem Sport – Cappellen FC

De ruime 0-4-cijfers die na 90 minuten op het bord waren voor een onmondige thuisploeg een te zwaar verdict. Pas in het slotkwartier en nadat Diegem met tien kwam te staan, was er van een klasseverschil sprake. Daarvoor had Cappellen het gewoon lastig met de Vlaams-Brabanders.

“We hadden nochtans gewaarschuwd dat we Diegem niet mochten onderschatten én dat we hen ook geen ruimte mochten geven. We zijn echter vooral in de eerste periode gewoon gaan meespelen in hun tempo terwijl Diegem veel scherper voor de dag kwam. We vingen hun lopende mensen niet voldoende op waardoor ze dreigend konden zijn. Gelukkig waren we achterin wel bij de les en gaven we ook weinig echte kansen weg. Het is ook een kwaliteit om als ploeg over die moeilijke momenten heen te komen en dan de partij toch nog naar je hand weten te zetten.” Het verschil tussen Diegem en Cappellen was ook wellicht de efficiëntie. “Je zag dat Diegem duidelijk een ploeg is die momenteel moeilijk tot scoren komt en dat de 0-1 een grote opdoffer voor hen was. Wij weten ook dat we altijd wel een aantal kansen zullen krijgen en aan het eind had de score zelfs nog hoger kunnen oplopen.”

Robbe Kil zorgde vanop de strafschopstip voor het belangrijke eerste doelpunt. “We hadden het niet verwacht dat we een lastige wedstrijd tegemoet zagen. Diegem begon echter bijzonder gretig en kreeg enkele goede kansen. We waren nochtans verwittigd, maar begonnen te zwak aan de wedstrijd.” Toch kon Cappellen de partij nog eenvoudig in haar voordeel beslechten. “Na de terechte strafschop was de wedstrijd eigenlijk gespeeld. We konden wat inzakken en gingen slimmer de duels aan. Bij Diegem steeg de machteloosheid en zij stopten met voetballen. Ze verspilden hun energie aan domme fouten en mekkeren. Ze waren eigenlijk niet meer met voetbal bezig.” Door de zege klom Cappellen naar de vierde plaats in het klassement. “Met negen op negen zetten we toch een klein reeksje neer. Bovendien hielden we al vier wedstrijden na elkaar de nul en daar zaten toch enkele goede teams tussen. We blijven echter rustig en bekijken het wedstrijd per wedstrijd.”

Emmerik De Vriese was andermaal de verbindingsman tussen defensie en aanval. “Ik probeer een rustpunt te zijn waardoor andere spelers vrijer kunnen spelen. Ook vocaal tracht ik mij te laten gelden wanneer het nodig is.” Ook De Vriese zag dat Cappellen zelfs vervelende wedstrijden kan winnen. “Veel heeft met vertrouwen te maken. We werken hard op training en dat loont tijdens de wedstrijden. Onze organisatie staat er en dat is in deze reeks heel belangrijk. We houden al enkele weken op een rij de nul en bovendien komen we ook vlot tot kansen en doelpunten. We moeten alleen oppassen voor gemakzucht. Op Diegem liep het gelukkig nog goed af.” Volgende week wacht met Hades een nieuwe test. “Hades is natuurlijk een ander niveau. We zullen scherp moeten zijn. Helaas zal ik de wedstrijd moeten missen vanwege een derde gele kaart.”