Nabeschouwing Cappellen FC – Temse

Cappellen FC is er niet in geslaagd om een perfect rapport te scoren tegen de Oost-Vlaamse clubs. Na vijf opeenvolgende zeges (tweemaal tegen Sint-Niklaas en Hamme; éénmaal tegen Temse) ging geel-rood zaterdag voor de bijl. Temse toonde zich scherp in de aanvangsfase van de eerste en bijzonder effeciënt in het begin van de tweede helft.

“Onze efficiëntie stond inderdaad niet in verhouding tot het geleverde spel”, zag ook Bart De Roover. “Na de vroege opdoffer reageerden we goed en we speelden enkele uitstekende kansen bij elkaar. Telkens stootten we op een uitstekende doelman en we kenden ook pech bij de afwerking. De opbouw verliep enkele malen perfect, maar in de zone van de waarheid ontbrak het aan een koele kikker die de kansen dan afwerkt. Door het wegvallen van Mathyssen was het ook even zoeken om de positie van diepe spits zo goed mogelijk in te vullen. Het is jammer dat we onze prima eerste periode niet bekroonden met een doelpunt.” Ook na de rust kwam Cappellen snel dicht bij de gelijkmaker, maar het doelpunt viel aan de overzijde. “Net als bij de openingstreffer lieten we ons in verdedigend opzicht te makkelijk wegzetten. We misten de over-mijn-lijk-mentaliteit die soms nodig is om een wedstrijd naar je hand te kunnen zetten. Na de 1-3 zag ik nog even een opflakkering, maar naarmate de aansluitingstreffer uitbleef en de wedstrijd vorderde, verdween het geloof in een goede afloop. Op basis van de kansen verdienden we het niet om de wedstrijd te verliezen. Doordat we de kans verkeken om het nu af te maken, blijft de boog gespannen staan. Ontspannen de slotwedstrijden tegemoet gaan, zit er voorlopig niet in.”

Bart Cornelissen was bijzonder ontstemd na afloop van de partij. “Wij waren voetballend de betere van Temse, maar ze hebben elke kans die ze kregen in een doelpunt weten om te zetten. Bij ons wilde de bal er blijkbaar niet in. Ikzelf kreeg in de eerste periode twee goede kansen, maar de keeper bracht even vaak knap redding. Na de rust kwam ik er opnieuw dicht bij toen ik de doelman omspeelde. Dan twijfelde ik echter iets te lang tussen zelf besluiten of een assist geven aan Andreas Destoop en de kans op een doelpunt was vervlogen. We kregen dus kansen genoeg op de gelijkmaker en dan had het wellicht een ander verhaal geweest.” Nu kon Temse inderdaad de wedstrijd aansluitend beslissen met twee treffers op korte tijd. “Verliezen tegen een ploeg die een klasse te sterk is, kan je aanvaarden. De manier waarop we tegen Temse verloren, is veel moeilijker om te verwerken. We wilden graag een reeksje neerzetten van ongeslagen wedstrijden, maar dat lukt ons blijkbaar niet. Het is niet voor het eerst dat we onszelf te weinig belonen. De beoogde veertig punten zijn nog steeds haalbaar, maar een zege tegen Temse had ons daar toch al heel dichtbij gebracht. Nu zal het in de twee resterende wedstrijden moeten gebeuren.”